Deze is slechts van korte duur. De rechter acht de handtekening van de arts niet rechtsgeldig omdat het een psychiater in opleiding betreft. Heleen is binnen enkele dagen weer thuis.

Verblijf in de crisisopvang

Het verblijf van Heleen in de psychiatrische instelling zal van korte duur zijn, wordt mij verzekerd. Het is de bedoeling dat zij snel overgeplaatst wordt naar de eigen regio. Dat loopt even anders. Er wordt gebeld. Op korte termijn is er geen plaats in de regio en of ik haar kleding wil brengen.

Dat zeg ik toe. Maar …  Help, hoe realiseer ik dat. Ik zie mijzelf niet met elleboogkruk en koffer met het OV reizen. Misschien heeft Maria morgen tijd. Deze voelt er niet voor om per auto te gaan, maar wil wel als draagjongen fungeren. Bovendien is zij in het bezit van een kortingskaart voor treinreizen. Ze stelt voor om direct naar de woning van Heleen te rijden om kleding uit te zoeken. Ik schaam me voor de woning van Heleen. Maar dat komt later wel ter sprake. 

De volgende dag al vroeg op pad. We gaan er een gezellige dag van maken. In de eerste plaats naar Heleen. Vanaf het station gaan we per taxi naar de instelling. Heleen zit buiten. Ze reageert niet boos of opstandig. We drinken een kopje koffie en ze laat haar kamer zien. Die oogt gezellig en modern. Het lijkt of zij het heel gewoon vindt, dat ze daar verblijft. Nadat we de kast ingeruimd hebben en bloemen in de vaas hebben gezet, vertrekken we.

Blij dat het bezoek soepel verlopen is, gaan we richting stad. We winkelen totdat we er bijna bij neervallen. Onderweg natuurlijk lekker uitgebreid koffiedrinken met gebak en ter afsluiting een etentje.

Hè, hè, dat zit erop.

Onverwacht weer snel thuis vanuit de crisisopvang

De volgende dag: Telefoon! De psychiatrische instelling meldt dat ik Heleen kan komen halen. De IBS (red. In Bewaring Stelling) wordt niet verlengd door de rechter. Deze achtte de handtekening van de arts niet rechtsgeldig omdat het een psychiater in opleiding betrof.

Ik ben boos en teleurgesteld. Ben ik daarvoor naar het zuiden gereisd? Hadden ze niet even op de uitspraak van de rechter kunnen wachten alvorens mij te bellen met het verzoek om kleding te brengen? Ik probeer ze beleefd uit te leggen dat dat niet mogelijk is. Voor zij naar huis komt moet ik de gezinshulp weer inschakelen, de maaltijdvoorziening moet geregeld worden enzovoort. Bovendien is zij niet in staat om met het openbaar vervoer te reizen.

Mijn voorstel: Houd haar nog één dag vast en laat haar de volgende morgen per taxi naar huis komen. Dan wacht ik haar thuis op. Het voorstel van de taxi vinden ze gek en ze wijzen mij erop dat dat een kostbare geschiedenis is. Nooit gehoord dat op medische gronden dergelijk vervoer vergoed wordt! Soms vraag ik mij af waarom hulpverlening soms zo weinig kennis heeft van praktische zaken.

Om 14.00 uur zal Heleen die vrijdag thuis arriveren. Samen met moeder wachten wij haar op met koffie en saucijzenbroodjes. Een fleurig boeket bloemen op tafel en natuurlijk is Robby ook weer thuis. Daar is ze dan. Allereerst begroet ze uitgebreid Robby. Die mag haar helemaal aflebberen. De hond reageert ook enthousiast. Ons ziet ze niet staan. Het is alsof ze niet weggeweest is. Ik ruim de koffer uit, sorteer de was en moeder zorgt voor een warme maaltijd. Dan vertrekken we.

Over drie weken moet Heleen verhuizen. Wat wordt het volgende drama?

Christien