Als mantelzorger moet je af en toe even stoom afblazen en tijd voor jezelf maken. Tijdens een dag van de Lot, vereniging van mantelzorgers, hadden wij, door een speurtocht met vragen goed op te lossen, een weekend naar Noordwijk gewonnen.

Even er tussenuit was voor mij, als ex-mantelzorger, anders in mijn beleving dan de mantelzorgers die zich vrij moeten maken uit hun (thuis)situatie. Toch had ik vooraf een heerlijk gevoel, alsof ik een paar dagen op vakantie ging. Ik ging samen met mijn ‘mantelzorgvriendin’. Tijdens een dag van de Lot, vereniging van mantelzorgers, hadden wij, door een speurtocht met vragen goed op te lossen, dit weekend gewonnen.

We gaan er echt een vakantie van maken

Wij waren al vroeg in de middag in Noordwijk. Het was toen nog prachtig weer. Het strand hadden wij vast binnen, dat begon dus goed. Wij hadden samen afgesproken dat het echt vakantie zou worden voor ons, dus zo min mogelijk praten over ‘de dagelijkse dingen’ betreffende de situatie thuis. In het hotel kregen wij allemaal een eigen kamer, er werd al snel wat geschoven en samengevoegd. Voor ons was het helemaal goed, wij namen samen de kamer voor met een balkon en konden iemand anders blij maken met de rustige kamer achter, die ik eerst had toebedeeld gekregen. 

Even voorstellen aan iedereen

De ontvangst met koffie en thee was hartelijk door degenen die het clubje leidden. Toen begon, na een inleiding op het weekend, een voorstelrondje. Al gauw bleken er hele verhalen tussen te zitten, begrijpelijk overigens, maar hier kwam ik niet voor. Gelukkig was ik één van de laatste die aan de beurt was. Ik besloot mijn intro erg kort te houden en zei na één volzin: punt. Dus meer wil je niet kwijt, was de reactie van de psychotherapeute en dat beaamde ik met tranen in mijn ogen. Er kwam weer veel boven. Het was ongeveer een jaar geleden dat mijn man aan de ziekte van Huntington was overleden en eigenlijk wilde ik er niet over praten, want ik had toch vakantie?! Ik vond het heel moeilijk om te horen wat er allemaal moest gebeuren voordat een mantelzorger zich vrij had kunnen maken.

Het verleden kwam weer boven

Al die keren, dat ik mijn man stukje bij beetje uit handen moest geven, kwamen weer boven en dat was heel verdrietig. Maar ik begreep des te meer dat het voor al die anderen hard nodig was om er even tussenuit te zijn en ze behoefte hadden om te praten. Ik merkte dat iedereen wat aan elkaar had in overeenkomende situaties. Gelukkig raakte ik in gesprek met een medewerkster van de Lot, zij luisterde naar mij en begreep dat het in mijn situatie best lastig was, later ging het weer beter. 

Wat is dat heerlijk om bij alle maaltijden, ontbijt, lunch en diner zo aan te mogen schuiven, niet na hoeven te denken over wat zullen wij nu weer eten en ook zo weer van tafel te mogen verdwijnen en dat van vrijdagmiddag tot zondagmiddag! 

Tijdens het hele weekend was er ruimte om te praten

Er was iedere dag wel een programma, maar dat was geen zware kost, geheel gericht op ontspanning met een niet verplichte herhaling. Tijdens het hele weekend was er ruimte om te praten, ook persoonlijk met de psychotherapeute, maar ik merkte dat de mensen ook heel veel aan elkaar hadden.

Mijn ‘mantelzorgvriendin’ en ik hebben veel plezier gehad tijdens het weekend, wij hebben heel wat afgelachen. Wij hebben gewinkeld, zijn er met een paar anderen ’s avonds laat nog op uit geweest, hebben terrasjes bezocht, over het strand gewandeld en gezellig in de lounge gezeten met elkaar. Al met al een hele gezellige, vrolijke en ontspannen weekend. Wij hebben ons laten verwennen tijdens het verwen-jezelf-weekend.

TIPS

• Probeer minstens een keer per jaar even geen mantelzorger te zijn. 

• Praat ook na het overlijden van je partner over het verleden, ook al komt er zoveel boven.

• Probeer je verdriet niet weg te duwen.

Bron: uit Kontaktblad 2005-3. Mandy